اثر سیکل‌های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم

  اثر سیکل‌های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم       دکتر اسماعیل یاسینی1- دکتر ایوب پهلوان2- دکتر منصوره میرزایی3- دکتر معصومه حسنی ‌طباطبایی2- دکتر سکینه آرامی3- دکتر حمید کرمانشاه3- دکتر مرجان مجد4   1- عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی و استاد گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   2- دانشیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   3- استادیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   4- دندانپزشک       چکیده   زمینه و هدف : مطالعات نشان داده است که کامپوزیت‌های قابل تراکم دارای انقباض پلی‌مریزاسیون کمتر، ضریب انبساط حرارتی نزدیکتر به دندان و استرس کمتری به دندان وارد می‌کنند ولی تطابق آنها به نسج دندان کمتر است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر سیکل‌های حرارتی و مکانیکی بر میزان ریزنشت این نوع کامپوزیت است.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی در 48 دندان انسیزو گاو حفره‌های CLII تراش داده شد و پس از اچینگ با اسیدفسفریک 37 ٪ و شستشو، دو لایه باندینگ Single bond کارخانه 3M در حفره‌ها به کار برده و با شدت پانصد و بیست میلی وات بر سانتی‌متر مربع کیور و سپس دندانها با کامپوزیت P60 که یک کامپوزیت قابل تراکم است ترمیم شدند، سپس دندانها به طور تصادفی به دو گروه 24 تایی تقسیم و گروه یک پنج هزار بار و گروه دوم ده هزار بار در سیکل حرارتی 5 -55 درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند، پس از آن نیمی از دندانهای گروه یک (12= n )، صد و بیست و پنج هزار بار تحت سیکل مکانیکی و نیمی از دندانهای گروه دو (12= n )دویست و پنجاه هزار بار تحت سیکل مکانیکی با فرکانس 5/0 هرتز تحت نیروی صد و پنجاه نیوتن قرار گرفته و در نهایت کل هر دندان به استثنای یک میلی‌متری اطراف مارجین حفره با سه لایه لاک ناخن پوشانده و به مدت دو ساعت در فوشین 2 ٪ قرار داده شدند و دندانها در آکریل خود سخت شونده مانت شده و برش داده شدند و با استفاده از میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی ×40 ریزنشت آنها بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری Kruskal-Wallis آنالیز گردید.   یافته‌ها: میزان ریزنشت دندانهای که فقط سیکل حرارتی شده بودند در مقایسه با دندانهای که سیکل‌های حرارتی و مکانیکی شده بودند تقریباً یکسان بود. میزان ریزنشت سیکل‌های مکانیکی اعمال شد. (دویست و پنجاه هزار) بر روی دندانها در مقایسه با گروههایی که سیکل‌های مکانیکی کمتر (صد و بیست و پنج هزار) دریافت کرده بودند نیز تفاوتی نشان نداد و افزایش قابل توجهی از نظر آماری نداشت. میزان ریزنشت با استفاده از میکروسکوپ نوری بین گروههای آزمایش اختلاف آماری قابل ملاحظه‌ای دیده نشد. (05/0 > p )   نتیجه‌گیری: سیکل‌های مکانیکی وارد شده به دندانها پس از اعمال سیکل‌های حرارتی، میزان ریزنشت را افزایش نداد.   کلید واژه‎ها: ریزنشت – سیکل حرارتی – سیکل مکانیکی – کامپوزیت قابل تراکم.   وصول مقاله: 18/3/1388 اصلاح نهایی: 1/11/1388 پذیرش مقاله: 1/2/1389   نویسنده مسئول : دکتر منصوره میرزایی، گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   e.mail:[email protected]